Στην 20η Σύνοδο της Μόνιμης Διάσκεψης των Υπουργών Παιδείας του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε στις 15 – 17 Οκτωβρίου 2000 στην Κρακοβία, υιοθετήθηκε η πρόταση για τη θεσμοθέτηση Ημέρας για τη Μνήμη του Ολοκαυτώματος και την πρόληψη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας στα σχολεία.
Η Ελληνική Βουλή με το νόμο 3218/2004 (ΦΕΚ Α’ 12) καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος, ενώ και ο ΟΗΕ με το Ψήφισμα Α/RES/60/7 της 1ης Νοεμβρίου του 2005, καθιέρωσε την ίδια ημέρα ως Διεθνή Ημέρα Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Το παρακάτω ποίημα βρέθηκε μαζί με άλλα ποιήματα και ζωγραφιές μέσα σε μια βαλίτσα στο γκέτο της πόλης Τερεζίν, νοτιοδυτικά της Πράγας. Όλες οι ζωγραφιές και τα ποιήματα της βαλίτσας δημιουργήθηκαν από τα παιδιά του γκέτο τη διετία 1942-1944. Ο Φράντισεκ Μπας (γεννημένος το 1930) μεταφέρθηκε στο Τερεζίν τον Δεκέμβριο του 1941 και πέθανε στο Άουσβιτς στις 28 Οκτωβρίου του 1944.
ΠΗΓΗ: https://www.demopaideia.gr/educational_items
Με αφορμή το ποίημα του Φράντισεκ Μπας “Ένας κήπος ” δουλέψαμε στην τάξη φτιάχνοντας τον δικό μας κήπο, με λογής λογής λουλούδια. Στους δικούς μας κήπους, οι πεταλούδες “τροφοδοτούν” όλα τα λουλούδια με μηνύματα αγάπης, ειρήνης, αλληλεγγύης, ισότητας, σεβασμού, έτσι ώστε οι κήποι μας να ευδοκιμούν και να ακμάζουν. Στη συνέχεια, “συνομιλώντας” με τους στίχους του Φ. Μπας γράψαμε τη δική μας εκδοχή, για τον δικό μας κήπο, αυτόν που επιθυμούμε και θέλουμε για όλο τον κόσμο:
